Kiena
Kiena (albo Kinė) – wieś przy drodze Wilno – Szumsk, obok kolei Wilno – Mińsk, 23 km na wschód od stolicy, położona na obu brzegach rzeki Kieny.
Kiena ma interesującą przeszłość. Jeszcze w XIV w. tutaj byli osiedleni Tatarzy. Pomiędzy nimi były rozdzielone posiadłości ziemskie, które z biegiem czasu wyprzedali. Z powodu nienasek z katolikami, Tatarzy przenieśli się do Niemieża oraz do wsi Czterdzieści Tatarów. Później, aż do XX w.,  w Kienie rządziła rodzina Sławińskich. Na przeciągu wieków Kiena należała do kasztelanowej Strawińskiej, kościoła ewangelickiego, Leona Sapiehi, do klasztoru bernardynów...
Podczas II Wojny Światowej w Kienie był obóz pracy dla Żydów z wileńskiego getta. Po zamordowaniu Żydów w 1943 r. faszyści zlikwidowali obóz.
W Kienie jest drewniany, jednonawowy kościół o jednej wieży i trzech ołtarzach.
Przy kościele jest studnia, obok niej – rzeźba Matki Boskiej.