Katedra św. Antoniego Padewskiego w Telszach (Telšių Šv. Antano Paduviečio katedra) - główna świątynia rzymskokatolickiej diecezji telszańskiej na Litwie. Mieści się w Telszach, przy ulicy Karedros.
Zygmunt III ufundował (1612) w Telszach kościół farny p.w. św. Antoniego Padewskiego.
Paweł Sapieha, podkanclerzy litewski sprowadził do Telsz bernardynów, budując na górze Insula w centrum miasta (1626) klasztor i kościół NMP Loretańskiej. W 1832 roku władze carskie zamknęły klasztor bernardynów, a kościół zamieniono na parafialny, do świątyni dobudowano wieżę.
Po wytyczeniu nowej diecezji (1926) kościół w Telszach został katedrą. Do starego klasztoru benardynów dobudowano nowe skrzydło, mieszczące seminarium duchowne.
Obecną świątynię w stylu późnobarokowo-klasycystycznym zbudowano w końcu XVIII w. 
Jest to kościół trzynawowy, na planie czworoboku, z prezbiterium jest czworokątne, połączone jest korytarzem z korpusem klasztoru bernardynów. Fasada posiada trzy kondygnacje, ma większe rozmiary od głównej części świątyni, Posiada trapezoidalny szczyt, nad którym umieszczona jest ośmiokątna wieża, posiadająca ślepą latarnię. Na fasadzie i elewacjach bocznych znajdują się pilastry, gzymsy oraz płycizny i nisze. Nawa główna świątyni, posiada sklepienie kolebkowe z lunetami. Jej wysokość to - 15,7 m. Nawy boczne są wąskie, oddzielone są od nawy głównej dzięki filarom połączonymi łukami i znajdującą się nad nimi na wysokości 4 m galerią otoczoną balustradą z 1900. W katedrze znajdują się ołtarze boczne i ambonę wykonane przez Jurgisa Mažeikę.