Zakatek Gotycki łączy trzy kościoły: kościół św.Anny, kościół ś.ś.Franciszka i Bernarda oraz kościół św.Michała. Kościół św.Anny– to jeden z najsłynniejszych zabytków Wilna. Piękny gotyk płomienisty, mający niewiele sobie równych w świecie. Zdumiewająco lekki, pełen harmonii i gracji budynek wyróżnia się rytmiczną kompozycją pionowych i giętkich linii. Do zdobienia użyto 33 rodzajów cegieł. Według legendy, sam Napoleon chciał na dłoni przenieść ten kościół do Paryża.

Kościół ś.ś.Franciszka i Bernarda przylega do kościoła św.Anny, wznoszony był prawie w tym samym czasie, ale jakże różnią się te świątynie! Ciężkie mury kościoła Bernardynów stanowiły jednocześnie część murów obronnych miasta, brama bernardyńska znajdowała się w miejscu, z którego obecnie jakby po raz ostatni spogląda na Wilno Adam Mickiewicz (1984, rzeź.Gedyminas Jakubonis). Czas zrobił swoje. Kościół Bernardynów, zamknięty był w czasach sowieckich i przekształcony w magazyn, nastepnie doszczętnie zniszczony i dopiero teraz podnosi się z ruin.

Częścią Zakątku Gotyckiego jest też kościół św.Michała, który z elementów gotyckich ma tylko dach. Jest to jeden z niewielu w Wilnie budynków renesansowych. Świątynię ufundował kanclerz WKL Lew Sapiega. Kościół miał pełnić nie tylko funkcją sakralną, ale też monumentalną, miało w nim mieścić się mauzoleum rodzinne Lwa Sapiegi. Wnętrze kościóła jest zdobione pomnikami nagrobnymi rodu Sapiegów. Dzisiaj w kościele mieści się Muzeum Dziedzictwa Sakralnego ( www.bpmuziejus.lt ).

Cerkiew Przeczystej Bogarodzicy (Zaśnięcia NMP)

Nieopodal Zakątka Gotyckiego wznosi się cerkiew Przeczystej Bogorodzicy. Według tradycji, w XVI w. cerkiew założyła żona Olgirda, a matka Jagiełły Julianna, która też została tu pochowana. Helena, żona króla Aleksandra, w roku 1513 również spoczęła w murach świątyni. W 1415 roku cerkiew mianowano soborem. W latach 1511-22 odbudowana przez księcia Konstantego Ostrogskiego. W roku 1609 w tym właśnie soborze ogłoszono unię kościelną, a cerkiew przekazano unitom. Kilkakrotnie niszczona przez pożary i odbudowywana; po oblężeniu Wilna w 1794 roku kompletnie zrujnowana wraz z pobliskim pałacem metropolitalnym.

W 1808 roku z polecenia cara Aleksandra I zaniedbane i zrujnowane zabudowania soboru przekazano uniwersytetowi. Przebudowane na amfiteatralną salę prosektoryjną, muzeum weterynaryjne, audytoria, bibliotekę. Po zamknięciu uniwersytetu przekazane zostały Akademii Medyczno-Chirurgicznej do czasu jej zamknięcia w 1842 roku. W roku 1864 wszechwładny w Wilnie Murawjew nakazał zniszczyć będące w dobrym stanie zabudowania uniwersyteckie i zbudować w tym miejscu cerkiew w stylu prawosławno-gruzińskim. W tym kształcie zachowała się do dnia dzisiejszego. Pod tynkiem w dolnej części, a także w niektórych górnych, zachowały się mury gotyckie.